ALBLASSERDAM – De ambulancedienst van Zuid-Holland Zuid heeft donderdagavond 12 december 2024 een verhaal gepubliceerd, waarin ambulancechauffeur Corstiaan (39) zijn verhaal doet naar aanleiding van de botsing tussen een ambulance, een politieauto en een bestelwagen op de A15 bij Alblasserdam. Het ongeval gebeurde op maandag 2 december 2024 aan het begin van de avond. Uit alle macht remmend, kon ambulancechauffeur Corstiaan nog naar de collega’s achterin roepen: zet je schrap!
Vijf man aan boord
“Ik zag de achterkant van de politiewagen die ons begeleidde snel dichterbij komen. Mijn enige gedachte was: neeee, dit gebeurt niet, dit gebeurt niet… maar het gebeurde wel.” De ambulance met vijf personen aan boord klapte achterop de snelle Audi van de politie die voor hen uit had gereden. Deze had zelf een noodstop moeten maken voor een stilstaande bestelwagen die nog op de rijstrook stond die door Rijkswaterstaat was afgekruist voor het spoedtransport van de hulpdiensten.
Rood kruis
Boven de linker rijstrook van de A15 ter hoogte van Alblasserdam stond volgens de ambulancedienst maandagavond 2 december al vier minuten lang een rood kruis. “Het was druk op de weg, maar wij hadden vanaf Sliedrecht mooi vrij baan”, blikt Corstiaan terug op de site van de ambulancedienst. Bij een snelheid van naar schatting 120 à 130 kilometer per uur, gaven ambulanceverpleegkundige Jannie en een mmt-arts van de traumahelikopter achterin samen zorg aan een ernstig hulpbehoevende patiënt. Naast Corstiaan voorin zat de partner van de patiënt. Wegens de ernst van het letsel, had de mmt-arts aangedrongen op begeleiding door de politie op weg van het hulpverleningsadres in Hardinxveld-Giessendam naar het Erasmus MC in Rotterdam.
Acceptabele marge
“Het doel van begeleiding is dat de politie bij grote spoedeisendheid zorgt voor een snelle, soepele doorgang”, verduidelijkt Corstiaan (39), die 7 jaar ervaring heeft als ambulancechauffeur en 15 jaar als brandweerchauffeur. “We vormen dan een kleine colonne, allebei met zwaailicht en sirene. Natuurlijk moet ik daarbij afstand houden tot mijn voorganger. Volgens de veilige norm zou ik in dit geval ruim 70 meter achter de politieauto moeten rijden. Maar met die afstand valt voor andere weggebruikers het verband een beetje weg en kan er toch verkeer tussen ons in komen. Voor jezelf bepaal je daarom een acceptabele marge om toch je voorganger dichter te naderen. Dat is een grijs gebied. Wij hebben uiteraard geen vrijbrief voor onverantwoord rijgedrag. Het zijn afwegingen waar je op getraind wordt, ervaring in opdoet. Dat ik als professionele chauffeur in dit geval niet tijdig tot stilstand heb kunnen komen, trek ik me aan, ook al word ik overladen met steun en begrip.”
Noodstop
Vlak voor de Noordtunnel zien de politiemensen ineens een bestelwagen staan op de afgekruiste strook. Bij hun noodstop komen zij zelf ook remweg tekort, maar het obstakel kan door hen net worden ontweken door er de laatste meters links naast te sturen. Corstiaan botst echter op de politiewagen en raakt zijdelings ook het busje. “Ik zag dat de politiemensen wilden uitstappen, maar dat ze beide portieren niet konden openen omdat ze klem stonden tussen de vangrail en het busje.” Na de klap blijkt dat de inzittenden van beide hulpverleningsvoertuigen ongedeerd zijn. “Ik checkte eerst de passagier naast me en ben snel buitenom naar de cabine gelopen. Wij zijn OK, zeiden Jannie en de mmt-arts.” De patiënt is gelukkig op de brancard gebleven, maar verkeert uiteraard nog altijd in levensbedreigende nood. De zorg gaat ononderbroken door, in afwachting van een andere ambulance.
Hoofdwond
“Een van de politiemensen vroeg of we ook naar een hoofdwond bij de chauffeur van de bestelwagen wilden kijken”, vertelt Corstiaan. “Eerst heb ik gecontroleerd of onze brancard nog goed functioneerde voor de overdracht van de patiënt, toen ben ik naar de bestelwagen gelopen. Op het puntje van mijn tong lag: wat dóe je hier nou met je auto? Maar je moet professioneel blijven. Bovendien was ik het die op mijn voorganger was gereden.” Corstiaan was daarom ook niet verbaasd dat hij ter plekke van de agenten te horen kreeg dat hij als verdachte werd aangemerkt. “Mijn collega de verpleegkundige schrok daarvan, maar ik wist dat het zo nu eenmaal werkt.”
Even te veel
Na het indrukken van noodknoppen vanuit zowel de ambulance als de politiewagen, was in de meldkamer – door de elkaar kruisende gesprekken – enige onduidelijkheid ontstaan over de situatie. Corstiaan: “Onze collega’s die met een andere ambulance met spoed op pad werden gestuurd om onze patiënt over te nemen, wisten dat wij gestrand waren; maar niet dat wij een ongeluk hadden gehad.” Ondanks ook hún aanvankelijke schrik, verliep het overdragen van de patiënt vlot. “Tussen de aanrijding en het weer onderweg zijn van de patiënt, bleken uiteindelijk slechts tien minuten gepasseerd”, weet Corstiaan. “Voor mij leek het een uur.” Daarna werd het Corstiaan zelf even te veel. “Toen brak ik, daar naast de ambulance. En dat is diezelfde avond in het collegiaal opvangteam opnieuw gebeurd. Er was daar veel aandacht en steun voor alle betrokkenen en dat voelde goed.”
Geen verwijten vanuit familie
Over de patiënt kunnen en mogen geen mededelingen worden gedaan. Naar het zich laat aanzien, heeft de aanrijding in elk geval geen extra schade toegevoegd aan het letsel. Corstiaan weet dat de familie van de patiënt hem geen verwijten maakt en dat is voor hem waardevol. Een verdachte was hij al snel niet meer. “Justitie beoordeelde de zaak als een aanrijding met materiële schade, zonder letsel. Dat betekent dat er geen stafrechtelijk onderzoek en ook geen verkeerstechnisch onderzoek wordt verricht.”
Kwetsbaar
Daarmee zal ook de precieze toedracht voor Corstiaan en zijn collega’s niet worden opgehelderd. “Ik weet niet waarom of hoe precies de bestelwagen stilstond, ik heb dat zelf niet kunnen zien omdat ik gefocust was op het begeleidende voertuig. Hoeveel remweg we hebben gehad, hoe hard de botsing was: ik had dat alsnog allemaal wel willen weten. Onze airbags zijn niet opengegaan en het motorblok van de ambulance bleek niet beschadigd. De klap moet dus relatief zijn meegevallen, maar zo voelde het niet.”
Kras op m’n ziel
Het verhaal heeft meer dan één moraal, wat Corstiaan betreft. “Iedereen is kwetsbaar in het verkeer en je bent samen verantwoordelijk voor veiligheid. Maar iedereen maakt ook fouten. Er zijn de afgelopen dagen veel verhalen losgekomen van collega’s die ook ooit iets hebben meegemaakt, waar je uiteindelijk een ervarener professional van wordt. Dat een rood kruis er niet voor niets staat, is denk ik een les die wel voor de hand ligt.” De gevolgen waren gelukkig te overzien en Corstiaan is weer aan het werk. “Er zit voorlopig nog wel even een kras op m’n ziel, die moet slijten.”
Opluchting na kijken 112Vandaag
De bestuurder van de bestelwagen heeft bij de botsing een hersenschudding opgelopen en zit nog steeds thuis. Ook hij is erg geschrokken van het incident. Voor Marvin was het in eerste instantie langere tijd onduidelijk hoe het nu was met de patiënt uit de gecrashte ambulance. Via het televisieprogramma 112Vandaag vernam hij dat de man geen extra letsel had overgehouden aan de aanrijding. Dat was voor hem een grote opluchting.
Stuk kwijt
Wat er nu exact misging weet Marvin zelf ook niet goed, omdat hij door de klap een stuk kwijt is. Wat hij wel zeker weet, is dat hij geen rood kruis heeft genegeerd. Hij is een ervaren chauffeur die tienduizenden kilometers per jaar rijdt en zich bewust is van de gevaren op de weg. Wat de bestelwagenbestuurder ook nog weet, is dat hij vóór zich een rood kruis op een matrixbord zag verschijnen. “Ik zag ook wat automobilisten op een kluitje staan. Daar ben ik omheen gedraaid. Ik zal nooit een rood kruis negeren.” Toen de man vervolgens een stukje verderop een rijstrook op wilde schuiven, ging het mis en klapte de politiewagen bij hem achterop. Marvin is blij dat het relatief goed is afgelopen allemaal. “Ik ben blij dat er geen doden zijn en dat het vooral materiële schade is.”
Geen boete of vervolging
Inmiddels is inderdaad besloten dat er verder geen vervolging vanuit politie of justitie zal plaatsvinden en het onderzoek is in principe ook afgerond. Een woordvoerster van de politie laat donderdag 12 december 2024 weten: “We hebben de zaak afgehandeld als een aanrijdingsregistratie voor de verzekering. Er wordt niemand vervolgd en er is geen proces-verbaal opgemaakt, omdat het een samenloop van omstandigheden is geweest. Ook het Openbaar Ministerie heeft ‘m laten gaan. We begrepen dat de automobilist die nog op de afgekruiste strook reed, de intentie had om op te schuiven, maar dat het op dat moment ook gewoon heel druk was op de weg. Daardoor had hij nog geen gaatje kunnen vinden. Het was ook een beetje in een flauwe bocht en het weer was slecht. Onze Audi kon nog wel net op tijd remmen, maar een ambulance is natuurlijk veel zwaarder en had net even wat meer remweg nodig. Er is dus geen opzet of iets dergelijks in het spel.”
