PAPENDRECHT – Op de onderstaande ‘flitskastfoto’ rijdt de gele rolstoelbus van het gezin Groenendijk uit Papendrecht met 63 kilometer per uur over de Maasboulevard in Rotterdam. Ervóór rijdt een ambulance, met zwaailicht en sirene. Erachter rijdt een politiebus, met zwaailicht en sirene. In de bus bevindt zich de 17-jarige dochter van het gezin, Anouk, met spoed onderweg naar het Erasmus MC. Een ambulancechauffeur bestuurt de bus. Met Anouk komt het goed, maar vader Dennis Groenendijk moet de snelheidsboete van 76 euro wel betalen.
Afgewezen
Justitie heeft de afgelopen week zijn bezwaar afgewezen, omdat “de belangen van overige weggebruikers zwaarder wegen” dan de verklaring die Groenendijk gaf voor de snelheidsovertreding.
Groenendijk vertelt: “Anouk heeft een ernstige spier- en stofwisselingsziekte. Al een aantal keren heeft ze onverklaarbare hartritmestoornissen gekregen, met een hartritme tot wel 250 per minuut in rust. Dat gebeurde ook op 16 oktober. Naar ons huis in Papendrecht kwamen met spoed twee ambulances en een politiewagen. Het ambulancepersoneel ontfermde zich over Anouk. De politie Papendrecht regelde met de politie Gorinchem dat ik veilig van mijn werk door de spits naar het Erasmus MC zou kunnen, waar de ambulance Anouk naar toe zou gaan brengen.”
Anouk is afhankelijk van beademing en van een speciale rolstoel. Daardoor kan ze niet makkelijk in een ambulance worden vervoerd, maar juist weer wel in de aangepaste bus van het gezin. Groenendijk: “De hulpverleners besluiten ter plekke dat één ambulance voorop zal rijden met zwaailicht en sirene. De chauffeur van de tweede ambulance zal onze bus besturen, terwijl de twee ambulanceverpleegkundigen voor Anouk zorgen. Anouks moeder Daniëlle gaat eveneens mee in de bus. Een politiebus sluit de stoet af, met daarin Anouks zusje, ook met zwaailicht en sirene.” Intussen is Groenendijk zelf door de politie Gorinchem opgepikt en onderweg naar Rotterdam. De politie sluit kruisingen af op de Maasboulevard om het spoedtransport de ruimte te geven.
Daar staat echter die onverbiddelijke flitspaal, die de bus van de familie klokt op 63 kilometer per uur. Als de rust is weergekeerd en het met Anouk weer beter gaat, valt de beschikking van het CJIB op de mat. Groenendijk belt naar Leeuwarden en legt de situatie uit. “Ze zeiden: Wij sturen u de foto van de flitspaal, dan kunt u daarmee bezwaar maken bij Justitie in Rotterdam. Dat heb ik netjes gedaan, met heel de uitleg erbij. Van de week kreeg ik de afwijzing. De belangen van het overige verkeer gaan vóór de bijzondere omstandigheden, laat de Officier van Justitie weten. Ik vermoed eerlijk gezegd dat naar het bezwaar niet inhoudelijk gekeken is. Want als deze rit niet veilig was, weet ik het ook niet meer.”
Groenendijk is teleurgesteld en zal beroep instellen. Wel spreekt hij zijn hartelijke dank uit voor de goede zorgen en de strakke acties van de Politie Papendrecht, Politie Gorinchem, Politie Rotterdam-Rijnmond, de Ambulancedienst Zuid-Holland Zuid en het Erasmus MC.
N.B.: Dit bericht is geplaatst door de Ambulancedienst Zuid-Holland Zuid met uitdrukkelijke toestemming van de familie.
Update: Het Openbaar Ministerie heeft de boete maandag 30 november ongedaan gemaakt.
4 reacties
Is dit de manier waarop de overheid onze hulpverleners ondersteunt? Van het publiek wordt door de overheid respect gevraagd, maar wat gebeurt? Hulpverleners die een noodsituatie in eendrachtige samenwerking oplossen, worden in de kou gezet door een bureautijger. Let wel: die hulpverlener staat met zijn ‘poten in het veld’ en moet terplekke een noodsituatie oplossen. Wat weet zo’n regelneef daarvan? Zou hij/zij een raam naar de buitenwereld hebben? Het is eigenlijk schandalig dat je voor deze situatie de publiciteit moet zoeken om wat krom is recht met zetten. Laten we zeggen dat dit een leermoment is voor de betreffende officier van justitie (ook om excuus te maken aan de familie van het slachtoffer, maar zeker aan de hulpverleningsdiensten).
Wees blij dat de officier van justitie dit afwijst, zodat een rechter er naar kan kijken. Een OvJ behoort geen bijzondere omstandigheden te toetsen, daar hebben we rechters voor.
Inderdaad wat Alex zegt
@alex, @tedd waardoor een OvJ dus geen enkele vorm van inlevingsvermogen, menselijkheid of begrip meer hoeft te tonen. Waarom dan nog de mogelijkheid om bezwaar in te dienen? Dan kunnen we de beste man/vrouw aan de kant zetten en de hele mikmak door een computer af laten handelen. Welkom in de @matrix.